12 Mart ve düşündürdükleri!

Sevgili okuyucular,

12 Mart ülkemiz tarihinde önemli ve bir O kadar’da karanlık ve çirkinliklerin su yüzüne çıktığı bir tarihtir. 12 Mart 1971 ülkemizde askeri faşist sürecin startının verildiği ve ülkenin zifiri karanlığa büründüğü bir tarihtir.

12 Mart Muhtırasının gelişimine bir göz atalım. Kısaca tarihsel olarak, 12 Mart 1971 tarihinde Türk Silahlı Kuvvetleri’nin Genelkurmay Başkanı Memduh Tağmaç, Kara Kuvvetleri komutanı Faruk Gürler, Deniz Kuvvetleri komutanı Celal Eyiceoğlu ve Hava Kuvvetleri komutanı Muhsin Batur’un imzasıyla Cumhurbaşkanı Cevdet Sunay’a bir
muhtıra vererek hükûmetin istifaya zorlandığı askeri müdahaledir.
Türkiye Cumhuriyeti tarihinde meydana gelen dördüncü; başarılı olmuş ikinci; ve emir-komuta zinciri içerisinde yapılmış ilk askeri darbe eylemidir.

12 Mart asker darbesi, halkımıza, emekçilere, akademik erlere, demokrasi güçlerine karşı planlanmış ve sermayenin çıkarlarını korumaya yönelik yapılmış açık faşist bir darbedir. 12 Mart darbesini yapan cuntacı generaller çetesi, ülkedeki bütün demokratik hakları rafa kaldırarak, sermaye çevresinin ve oligarşinin çıkarlarına uygun yasaları dayatma yoluyla parlamento üzerinden uygulamaya sokmuşlardır.

İşçilerin grev hakları, köylülerin toprak talepleri, öğrencilerin demokratik üniversite talepleri kanla bastırılmıştır. İşçi liderleri, sendika önderleri tutuklanarak zindanlara atılmışlardır. Her türlü savunma hakları alçakça planlarla gasp edilmiştir. Hukuk, anayasal haklar faşist subayların inisiyatifi ne bırakılarak, ortadan kaldırılmıştır. Keyfi yargılama ve yargısız ağırlık kazanmıştır.
12 Mart askeri faşizminin hafızalarda iz bırakan bir yanı da, askeri subaylar tarafından oluşturulan mahkemelerde idam kararları çıkartarak devrimci gençlik önderlerinin darağaçlarında sallandırılmalarıdır. Deniz Gezmiş, Hüseyin İnan ve Yusuf Aslan’ın, düzmece iddialarla yargılanarak, idam cezasına çarptırılmışlardır.

Dönemin, başbakanı ve adalet partisi hükümeti, Süleyman Demirel önderliğinde, rövanşist ve intikamcı duygularla, devrimci gençlik önderlerinin katledilmelerini parlamentodan hızlı bir şekilde geçirerek sağlamıştır. Hala, ‘’üç’e, üç’’ bağırışları, ‘idam’ etme ‘arzuları’ hatıralardan silinmemiştir.
İşkence hanelerde devrimci ve sosyalist liderlerin katledilmeleri hala tazeliğini korumaktadır. Sokak ortasında katledilen devrimci gençler, sürgüne gönderilen öğretim görevlileri, cezaevlerinde ömürlerinin önemli bir bölümünü geçirmek zorumda kalan on binler tarihte bir anı olarak durmaktadır.

Bir 12 Mart daha var. Alevilerin, demokrasi güçlerinin, ben insanım diyen vicdan sahibi her insanın unutamadığı tarih. 12 Mart 1995 İstanbul, Gazi Mahallesi, Türkiye Cumhuriyeti devletinin resmi görevlilerinin de arasında bulunduğu, bir diğer adı ‘derin devlet’ olan, çetelerin işbaşında olduğu bir tarih. Resmi güçler ve ‘derin devlet’ Gazi mahallesinde Alevilerin gittiği dört kahvehaneyi aynı anda eş zamanlı olarak otomatik silahlarla tarıyorlar.
Bir alevi dedesi, Halil Kaya yaşamını kaybeder. Gazi Mahallesinde yaşayan aleviler ve demokrasi güçleri duyarlılık göstererek gereken demokratik tepkilerini gösterirler. Tepkilere karşı, Alevileri ve demokrasi güçlerini katletmeye karar veren, devlet ve ‘derin devlet’in çeteleri, tekrar saldırırlar. Kan içmeye doymamışlardır.
13 Mart 1995 günü İstanbul’un birçok yerinden gelen 15 bin civarında demokrasi güçlerine karşı bir saldırıya geçerler. Otomatik silahlar ve panzerlerle saldıran eli kanlı, ağzı salyalı, ‘derin devlet’in çeteleri 15 canı bedeninden alarak katlederler.
Protesto gösterileri İstanbul’un birçok semtine yayılır. Kana doymayan katiller, demokratik tepkilerini protestolarla dile getiren yığınlara yeniden saldırılar. Bu saldırılar sonucu, Ümraniye 1 Mayıs Mahallesinde 5 insanı, can’ı yeniden yaşamından koparırlar. Türkiye Cumhuriyeti devleti ve besleme katilleri kan’a doymuyorlar. Derin devlet ve çeteler, tarihten alışkanlıklarıyla Alevilere ve demokrasiye olan düşmanlıklarını kan akıtarak gösterme çabasına girmektedirler.

13 Mart Gazi Mahallesi katliamının esas sorumluları, sadece ellerinde otomatik silah bulunan katiler değildir. Dönemin başbakanı Tansu Çiller, İçişler bakanı Nahit Menteşe, İstanbul Valisi Hayri Kozakçıoğlu, Emniyet Genel Müdürü Mehmet Ağar, İstanbul Emniyet Müdürü Necdet Menzir katliamın gerçek sorumlularıdır.

12 Mart 1971 askeri faşist darbesinde, 13 Mart Gazi Mahallesinde faşist çetelerin katliamında yaşamını kaybeden tüm canlarımızı, şehitlerimizi unutmadık. Unutmayacağız.

Bir sonraki yazımda buluşmak dileğiyle,

Kritikleriniz için; analizoku1@live.de
Aliekber Pektaş 121.03.2012