Faysal İLHAN'ı Hacı Bektaş İlçesinde Hakk'a Uğurlandı..

25 Aralık 2015 tarihinde Almanya / Leverkusen Cem Evinde dedebabalık görevini icra eden Faysal İLHAN canımız elim bir trafik kazası sonucu Hakk’a yürüdü.

30 Aralık 2015 tarihinde, Köln’de yapılan bir törenle naaşı uğurlanan arkadaşımız 31 Aralık  2015 tarihinde Ülkemizin Hacı Bektaş İlçesinde düzenlenen bir törenle, Hakk’a uğurlandı.

Devri Daim olsun.

Yukarıdaki resim ve videolar Köln'deki törenden çekilmiştir. Hacı Bektaş İlçesindeki Törenden elime geceni ise ikinci bir albüm olarak aşağıya ilave edeceğiz. Saat:19,45 civarında Yusuf ÖZACAR'la görüştüm. Yarım saat önce defin sürecinin sonlandığını söyledi. 12 ADET RESİM EKLENDİ

***

Devri Daim, Sır Olma, Hakk’a Yürüme, Don Değiştirme… vb terminolojiler de kullanılan dile dair görüşümüz…

Kanımızca, hiç bir inanç bir diğerinden etkilenmemiştir; ondan bir şey alıp vermemiştir denemez. Buna rağmen, dildeki bu benzerlikler bu “o,” “o” da bu demek değildir. Her biri aldığı yanı kendi inancı ile özümseyerek, ona yeni anlam(lar) vermiştir. Bizde Alevi inancı açısından, bahsi geçen kavramların anlamına dair, ne anladığımızı bu  yazımızda arz etmeye çalışacağız.

Bizim kullandığımız terimlerde bu perspektiften değerlendirilmeli.

Mutasavvıfların çok önem atfettikleri bir Hadis Şerif var:"Ben gizli bir hazine idim, bilinmek istedim (bilinmeye muhabbet-sevdim- ettim) ve kâinatı yarattım."  Teori buna dayandırılacaksa: Fiziki yaratımdan önce, bu yaratılanlar neredeydi, sorusu gelir hatırımıza? “Hiç bir şey yok ki onun hazineleri bizim katımızda olmasın.” Ayeti ile karşılık verir İslam mutasavvıfları. Zahirde batında O’nundur. Öyleyse, Alem ve Adem yaratılmadan o Allah’ın gayb alemindeki hazinelerinde vardı.

Önce Allah alemi yarattı. Alemin temel maddi tözü kabul edilen balçıktan aldı, ona kendi suretini verdi ve burnuna Ruhundan üfledi. Böylece Ademi yarattı. Elest Bezmin (Allah ile Adem, melekler, şeytanlar ve her türlü ruhların toplandığı İlk Kutsal Meclis)’de, “Adem benim yarattıklarımın en kıymetlisi, şereflisi ve Benim Halefimdir, ona secde edin,” dedi… Bütün melekler, şeytan hariç secde ettiler ademe.

Ve insanlara, “Ademi topraktan, sizi de ademden yarattım.” diyerek eşitliğin kriteri gösterdi. “Nazarımızda tek ayrımınız var: Selefinize layık bir halef olma derecenizdir.”der. Başka bir deyimle Benim Halefim olduğunuzu unutmadan, benim ahlakımla ahlaklanın ve yeryüzünde beni temsil etmenin vakuruyla yaşıyın, demiştir.

Elest bezminin en can alıcı maddesi: “Elestü bi-Rabbiküm”: “Ben sizin Rabbiniz değil miyim?” diye sorar, Ademde:“Kâlu belâ” tastik ederiz, evet  der.Ve böylece Allah ile Adem ilk akitini yapmış olur.

***

Mutasavvıflar üç kitap kabul ederler: “Kur-an,” “alem” ve en büyüğü “adem” kitabı, diye. Kur-an’ı hem İslam İnancının kutsal Kitabı, hemde sözlük anlamı ile “ezbere okunan ve çağrı - Kelam” olarak alıp, bütün “kutsal metinler”  manasında kullanıyorum, bu yazımızda.

Mutasavvıflar, bütün zorluğuna rağmen Kur-anı ve alemi okumanın daha kolay olduğunu; asıl zor olanın Kur-anı Natık olarak da ifade edilen “ademi,” insanı okumanın güç olduğunda birleşirler. Çünkü ademde hem Kur-an hemde alem vardır. Ademi okuma süreci mikro ve makro kozmosu okumak manasına gelir. Bunu  anlamak kemalet, hakikat mertebesine denktir. İşte bu yüzden ademi, gönül defterinde kuvve olarak var olan Vahdeti Mevcudatı okumak; hem alemi, hem Kur-an’ı hemde madde ile mananın(balçık ile Nur’un) manasını okumak, anlamak ve Rabbe ben Sen’im, Sen’de bensin” diyecek idraka( kemalete), tekamül etmektir.

Seyri sülük içerisinde salik, ademin balçık yanından kaynaklanan arzularının bilincine varıp, onları kontrol altına ala ala, kademe kademe tekabül ederek, yaratılışta burnundan üflenen nurani ruha, hakikate ulaştıkça Hakk-a Yürümüş olur. Marifet, kanımızca balcık ve nur olan yanımızın idrakı ve  yer yüzünün en şerefli mahlukatı ve Kitabı olmanın vakuru ile mola vermeden yaşanılan süre boyunca seyri sülük halinde olmaktır.

Vahdeti Vücut nazariyesinin en büyük üstadı, Ekberi Şah olarak ta nitelen İbni Arabi’dir. Bundan esinlenerek William Çhıttıkk, “vücut” kavramını haklı olarak “oluş” diye çevirir. Bu kavramı “oluş” olarak anladığımızda, salik tekabülün bir aşamasında mürşit olsa da, “Allah’ın yaratışı” dolayısıyla “Vahdeti Mevcut’un oluşu” sonsuz olmasından dolayı mürşitte, Allah’ın ve sonsuz “ vücut”oluşumun müridi(saliki - yolcusu)dir.

Yukarıdaki söylediklerimizden bir çıkarım yapmak gerekirse; Kur-an ile alemin bileşkesi, Ademi okumakta olan her adem, bir hakikat yolcusu olan saliktir ve aynı zamanda “Hakk’a yürümektedir.”

Ölüm, balçıktan yapılan tenden, yaratılışta burnundan üflenin ruhun(Can’ın) tenden ayrılması, başka bir deyimle metamorfoz olayının başlangıcı ise bu manada Hakk’ın üflediği ruhun, tekrar “Hakk’a Yürümesi” yahut ta “Devri daim” olarak ta tarif edebiliriz bu olayı.

Bu ise ölümün, farklı bir dille ifadesidir. Mesela ben çocukken, şimdi dahi bazı yerlerde din adamı ölenin cenaze töreninde Dâr-ı fenâdan (ölümlü, kötü dolayısıyla geçici alemden)  Dâr-ı Bekâ( baki olana, gayb alemine)ya rihlet(göç) eyledi, şeklinde bir ibare kullanılırdı.

Bir başka deyimle adem “don değiştirir.” Bu aynı zamanda bir metamorfoz olayıdır. Yani suyun buza dönüşünde olduğu gibi bir fiziki değişim değil; içilen suyun cana, kana hayata dönüşmesi gibi niteliksel ve sonsuz bir başkalaşımın dönüm noktasıdır ölüm.

Ukba'ya, öte dünyaya göç, bir başka deyimle evrensel öze gayba, bilinebilir, kavranılabilir olmadan önceki hale dönüş, veya tenin ve ruhun “sır” olması ve yeni bir doğumun, dolayısıyla hayatın başlangıcıdır.

Gizli(sır) bir hazine idik, bilinmeyi sevdik, sevildik ve tekrar gizli (sır) olan O’na ait hazineye dönmekteyiz. Can tende iken de, tenden ayrılırken de.

Her canın katreyken ummana, zulmeten Nur’a devri daim olsun.

Aşk ile.

31 Aralık 2015 / A.Sevim