Yinemi, kargaşa!

Sevgili okuyucular,
Ülkemizde kargaşa ortamı bitti, yeni bir süreç başladı derken, yeniden kargaşa ortamına sürüklenmeye başladık. Türkiye’nin kaderimi bilinmez ama her on yılda bir darbe ler tarihi olarak hafızalara kazınmıştır. Tam darbe ortamlarından uzaklaşıyoruz derken, ülke tarihinde ilk olacak ki, yargı darbesi olarak adlandırılan bir kargaşa içine sürüklenmekteyiz.

Türkiye halkı, emekçileri, aydınları darbelerden çok çektiler. Nerden gelirse gelsin, nerden kaynaklanırsa kaynaklansın yeni bir darbeye geçit vermeyecektir. Uzun süredir hüküm süren askeri vesayetten kurtulmanın henüz sevincini yaşayamadan, yargının vesayeti, demokrasin kılıcı gibi sallanmaya başladı. Faşizm ister askerler tarafından uygulansın, ister sivil bürokratlar tarafından uygulansın, topluma acı, işkence, cezaevi ve ölümleri getirmiştir. İşte bu nedenle diyorum ki, AKP’nin denetimi altına aldığı, yargı yolu ile faşizm’i uygulamaya çalışmacıda, değişen bir şeyin olmadığı anlamına gelmektedir.

Sabah kimlerin evleri aranacak, kimler gözaltına alınacaklar, kimlerin telefonları dinleniyor, kimler izleniyor bir korku ortamı oluşmuştur. İnsanlar kendilerini ifade ederken, korku imparatorluğunun verdiği kaygı ile son derece tedirgin oldukları bilinmektedir.

Başbakan Tayyip Erdoğan, kendisi hakkında olumsuz konuşmalar ve yazılar oluştuğu nu hissettiğinde, basın özgürlüğü dahi ‘’beş para’’ etmemektedir. Basın ve medya mensuplarını tehdit ederek, gerektiğinde görevlerinden uzaklaştırılmasını sağlamaktadır. Zaten yarım yamalak bir basın ve medya konumlaması, mevcut bir ülkede yaşamaktayız. Bu nedenle, gerek sansür ve gerekse de oto sansür uygulayarak, halkın haber alma özgürlüğü kısıtlanmaktadır.
TV ekranında Cüneyt Özdemir, bir dönem tiner kullanan bir gencimiz konuk ettiği için, başbakan tarafından tehdit edilebilmektedir. Cüneyt Özdemir’in gazeteciliğini sorgulayabilmektedir.

Bütün bunlar yaşanırken, birde yandaş medya oluşmuştur. Yandaş medya ve yandaş yazarlar, AKP ve Tayyip Erdoğan, ne yaparsa yapsın haklıdır. ‘’padişahım sen çok yaşa’’ öngörüsüyle hareket etmektedir. Basın ahlakı, basın değerleri, halkın doğru haber alma arzuları, yandaş medya için bir şey ifade etmemektedir. Yandaş medya ve basın mensuplarının önemli bir kesimi, başbakanla birlikte çıkacakları yurtdışı gezileri için kendilerini nasıl başbakana beğendirirlere, konsantre etmişlerdir.

Yandaş medya ülkede oluşmakta olan kargaşa ortamına bir anlamda yardımcı olmaktadır. Bazen hedef göstererek, insanların yargı ve polis kıskacına alınmasına bizzat hizmet etmektedirler. Tüm bunlar yetmiyormuş gibi, çeşitli karalama kampanyalarıyla, özellikle nefret suçu sürekli olarak yandaş medya tarafından işlenmektedir.
Yaratılan kargaşa ortamında, insanlar özgürce kendilerini ifade edemedikleri zaman, ülkede eğitim, sanat, ekonomi, refah düzeyinin yükselmesi tabi’i mümkün olmayacaktır. Batı standartında bir demokrasiden tabi’ki, söz edemeyeceğiz. Bu nedenledir ki, Avrupa ülkeleri topluluğunun bir parçası olamayacağız. Sürekli olarak ülkemizdeki, ‘’demokrasi’’ sorgulanır olacaktır.

Ülkenin en ‘’güzide’’ kurumlara bir-bir dökülmeye başladı. Ne hikmetse, ‘’güzide’’ kurumların hepsinin çivisi çıkmış ve topluma yabancılaşmış ucube kurumlar haline gelmişlerdir.
Hukuk, artık mercekle aranır olmuştur. Hukuk’u uygulamakla mükellef olan yargı organları, AKP iktidarının payandası olmuş durumdadır. Dönem-dönem yasal boşlukları, hukukun normları ile doldurmak yerine, yeni, anti demokratik yasalar yaparak, hukuksuzluğu meşrulaştırma yolu tercih olarak seçilmektedir. Yapılan yasalar, toplumsal konsensüsü sağlamaktan uzak ve bir O kadar’da şu veya bu kişiyi, şu veya bu kurumu, içinde bulunduğu durumdan kurtarmaya yönelik olmaktadır. Bu ise, toplumda hukukun üstünlüğünü sağlamakla mükellef olan, yasalara ve yargı organlarına güveni sarsmaktadır.

Ülkedeki kargaşa, öyle bir görünüm arz etmektedir ki, ‘’filler tepişiyor, karıncalar eziliyor’’ hikäyesini hatırlatmaktadır.
Bu vakalara mukabil, AKP ve hükümet kanadı, iktidara yeterince häkim olmak ve devlet denen aygıtı yeterince kontrol edebilmek için her şeyi mubah görmektedir. AKP hükümeti Devlet denen aygıtın bir cebir aracı olarak kullanılmasını olağan bir olay gibi algılanmaktadır.
Devlet aygıtına häkim olma kavgası, ister istemez yeni bir kargaşa dönemine sürüklenmemizi beraberinde getirmektedir. Bu kargaşa sürecinde ülkemiz bir çok şeylere gebe olabilir.
Emekçiler, ‘’ötekileştirilmişler’’ ve demokrasi güçleri cephesinden bakıldığında, ‘’fillerin tepişmesi’nden’’ toplumsal güçlerin lehine bir şeyler çıkmayacağı kesindir. Ama demokrasi güçleri häkim güçlerin kendi arasındaki dalaştan ve çatlaklardan faydalanmayı, becerebilirlerse, demokrasi mücadelesinin lehine hareketlenmeyi sağlayabilirler.
Bir dahaki yazımda buluşmak dileğiyle,

Kritikleriniz için: analizoku1@web.de
12.02.2012