Beyaz ve Zenci Türkler (Fethiyeliler) 2

Beyaz ve Zenci Türkler (Fethiyeliler) 2

Zenci Türkler( Almancı olmayan Fethiyeliler) için ilginç takı merasimleri gördük bu sene."Mesela, sırasıyla birer örnek verelim: Bu senenin ilk düğünü - Daaamadın aaannesindeeeeen on ikiiii Cumhuriyet Altınııııııı....; 2. Düğün. Daaaamadın dayısındaaaan ve eniştesindeeeen bineeer AVROoooooo....; ve 3. Düğün ve en son rekoru kıran Beyaz Türkler ( Almancı Fethiyeliler ) den olan, daaaamadın aaaabisindeeeen (Koray İlhan) üçbinbeşyüz AVROooooooooo....  

Neyse ki imdadımıza "Beyaz Türkler"den olmayan rahmetli Avukat Ali'nin eşi Zeynep abla çıktıda, daaaamadın annesindeeeeen beşi bir yerdeeeeee ve ilaaaaaveten bir metre de altın  zinciiiiiiiiiiir.... diye okuttu da biraz rahatladık.

Yine de "Zenci Türkler" olarak yüzer, ikiyüzer tl'lik takılar ile doğrusu ezildik... Bir hal olduk, yani. Hala kendimize gelemedik. Kimseler görmesin diye zarfın içine sakladık takılarımızı. Bi güzelde tükürükleyerek yapıştırdık zarfları. İsimlerimizi de zarfın üzerine yazmayıp kendimizi "iyice" gizleyecektik, fakat olmadı; adet dediler yazdık!.. Hal vaziyet böyle yani."

"Bu bana yıllar öncesinden şöyle bir hikayeyi hatırlattı. Rahmetli Derdiyoklar, Ali Ekber abinin babası, rahmetli Zülfikar dede, baba annem tarafından bize akraba olduğundan geçmişte bazen bize geldiği olurdu. Belki de bu anı kırk yıl öncesine aittir. Zülfikar dede şöyle bir anısından bahsetmişti. Yıllarca yanımızda çalışan ve bizimle yiyip için bir çiftçimiz vardı. Hiç bir şeyi yoktu. Herkes Almanya'ya gitmeye başladığı dönemlerde bu kişide Almanya'ya gitti... Üç beş yıl sonra; izine geldiğinde beni ziyarete gelmişti. Söz arasında bana: [Dede, şu gölün altındaki tarlayı satıyorsan alayım] dedi, dedi. Dün bizim tarlalarımızda amele, çiftçi olarak çalışan birinin,  3-5 yıl Almanya'da çalıştıktan sonra, bana gelip böyle bir teklifte bulunması benim ağırıma gitti demişti."

Aynı adam burada karın tokluğuna çalışan bir amele (amelelik, fakirlik ayıp değildir, konumuz zaten bu değil), Almanya da 3-5 yıl çalışınca ağasının arazine, çütüne - çubuğuna talip olan bir işçiye(zengin)e dönüşüyor. Ülkemizde amele olan adam da, Almanya'da işçi olan adam da aynı adam. Fark, yani numara "adamda" değil, sistemde.

Bu önemli sosyolojik değişim üzerine biraz daha okuyup araştırıp düşündükten sonra, bu hususta kanılarımı sizlerle paylaşmak isterim. Tabii, nasipse!

Etmeyin eylemeyin gardaşlar

Üzülüyorum… Hamlık yapmış olmaktan değil; söylediklerimin anlaşılamamasından. Anlamak için gayret sarf edilmemesinden. Hayata tek pencereden bakan insanları görmekten. Okumadan, araştırmadan ve yeteri kadar bu konularda mesai harcamadan fikir beyan etmelerden, tavır almalardan...

Sosyoloji profesörü ve yazar Nilüfer Göle tarafından literatüre sokulmuş, girmiş bir kavramdır: “Beyaz Türkler; Zenci Türkler, Gri Türkler.” Amerikan kültüründe ise bu benzer anlamlarda kullanılır. Ben yukarıda bu kavramları Fethiyeliler içerisinde elli yıl içerisinde, Almanya sayesinde meydana gelen(ekonomik - kültürel) farklılaşmaya işaret anlamında kullandım. İşe birazda mizah katmaya çalıştım o kadar.

Üsküdar Üniversitesinin Profesörlerinden Sinan Canan bir anısını anlatıyor. “Bundan bir önceki Milli Eğitim Bakanının ünvanı Profesör. Milli Eğitim Bakanının bir Tweetinin altına bende bir not yazdım. Benim notmun altına, Milli Eğitim Bakanına ve bana cevaben, eğitiminin ne olduğu belirsiz olan bir vatandaş da:  “Hocalaaar, hocalar. Kendinize gelin. Bu işler öyle sizin bildiğiniz gibi değil.” diye yazmış,” diyor. Sinan Canan “bunu eğlenceli bulduğunu söylüyor.

Sinan Canan’da, başka psikatr ve nöröloğlarında sosyal medya ve amigdala ilişkisine dair görüşleri vardır. Amigdala, beyindeki duygu, arzu, utanma, korku… ve bir çok duygulanım ve tepki merkezidir. Bu duygulanım merkezinin doğrudan (temas) iletişimde tam kapasite ile çalıştığını söylerler. Yani aynı ortamda göz göze gelindiğinde...  Doğrudan temas olmadığından, örneğimiz de olduğu gibi, bir bakanla ve profesörle konuşurken söyleyemeyeceğin sözleri, sanal ortamda söylersin. Çünkü amigdala, sanal ortamda minimum çalışır yada çalışmaz. İşin biyokimsayal süreci ve dolayısıyla psikolojik kaynağı bu.

Bende bu tür çalışmaları bilip, kabul ettiğimden, karşımdakinin gözlerine bakarak söyleyemeyeceklerimi yazmamaya gayret ederim.

Rahmetli Veli baba Gardaşlar, diye konuşurdu. Lütfen bir daha dikkatlice okuyun, GARDAŞLAR… Bu yazıda birilerine, ( bir kişiye, bir aileye yada bir kabileye) karşı laf gönderme, çekememe, karalama, küçültme veya gıpta, kıskanma ve haset… kısacası, kişisel haklara saldırı işareti var mı? Var diyenin, gerekçesini ve tespitlerini, ismini yazmadan dahi bildirmesini bekliyorum.  Benim karanlık bir yanımı ola ki bu arkadaşımız aydınlatarak bana bir iyilikte bulunmuş olur böylece. Bana isimsiz olarakta yazarsa bunu yayınlayıp cevap vermek isterim.

Etmeyin eylemeyin gardaşlar; kimsenin kimseyi iynelediği yok. Kimsenin kimsenin tavuğuna kışt dediği yok. Gülüp eğlenirken,durup dururken kendi huzurunuzu da başkasınınkini de bozmayalım. Heleki Nilüfer hoca bu iki yazımızı da okumuyor. Okursa muhtezi bir şekilde gülümseyebilir di bize...

Kalesi camdan olan, kimin elinde bir taş görürse “Allah muhafaza” der ve içini bir kasvet, kaygı kaplar. Lutfen mukavetimizi artırıp, serinkanlı bir şekilde hayata yeni yeni pencereler açarak bakalım. Kimse kimsenin onda olan değerini, o vermedikçe elinden alamaz; kimsede kimseye onda olmayan değeri, o, kendisi yaratmadan ona veremez...

Gül fidanı külhanda da olsa gül fidanıdır; bakırcılar çarşısında altın satılmaz. 

Aliseydi

Not: Takılar hususunda isim verdiklerim, aslında iltifat edilmiş isimlerdir benim nazarımda.  Rekor aslında 12 cumhuriyet altını (tl değeri: dört bin iki yüz tl) takan annenindir. 

Bu seneki düğünler dolayısıyla evlenen gençlere öğüt manasında bir yazı yazdım… Sonra, “Aliseydi falan evlilik konusunda endişeleniyor her halde,” diye, üzerine alan olur diye, korkumdan yayınlamadım. Oysaki ben zamanın gidişatının genel  yönü ile gelenksel değerler hususunda bir karşılaştırma yapmak istemiştim. 

Özel olarak benim kimseyle alıp veremediğim yok.  Bir yazı yazarken alıntı yaptığım bazı yazar ve fikir adamlarının isimleri belirtmekten dahi çoğu zaman imtina ediyorum. Hemen bu falan camiadandır diye yaftalayıp anlam üzerinde düşünme barıyeri oluştaracaklar kendilerine diye.