Çeşitli Haberler - 15 Kasım 2020

Komik hikayelerde olmuyor değil... Örneklerde kişilerin kimliğini belirsizleştirecek dill kullanacağım. Bir çalışanımız vardı. Ne çektik bunun elinden yıllardır, ne? Geçen hafta geldiki beraber çalıştığı arkadaşı corona olmuş karantinada idi. Bu işlerin kendisine kalmasından ve kronik rahatsız gerekçesinden oldukça rahatsızlık duydu. Arkadaşımız haklı olarak ve genelge gereği kronik rahatsızım diyerekten evde kalmak istiyordu. Ama bu mümkün değildi.Tek başına çekti test yaptırmaya Yazıhan Devlet Hastahanesine gitti.

Arkadaşlarda bunun gidişini görünce, şimdi bu sonucun "negatif mi, pozitf mi" çıkmasına sevinecek diye, bir birlenine sordular? Sonuç pozitif çıktı.  Bu ardaşımın kronik rahatsızlığıda olsa, ona "corona bir şey edemez diye düşünürdüm, hep." Şükür haklı çıktım, arkadaşım iyi.

Bu gibi durumların şakası olmaz, nede olsa arkadaşımız, şimdi arasam "geçmiş olsun mu desem,"  "hayırlı olsun mu desem" arasında epey bocaladım durdum... Çünkü o kronik rahatsızlık gerekçesiyle evde uzunca bir süre kalmak istiyordu. Bir yandanda durmun riski ciddi idi. Sonunda aradım ve münasip bir dille, sesimi kısıp, sözcükler boğazıma dizilir gibi yaparak "duyunca çok üzüldük, geçmiş olsun, şimdi nasılsın" dedim ve acil şifalar diledim arkadaşıma.

(Bu dili kullanırken 2013 yılında Almanya'da, Abbas Koryürek'in evinde olduğumuz bir anıyı hatırladım. Abbas ile rahmetli Gülüstan (SEVİM) bacının şakaları vardır. Onlar birbirlerine bir şey dediğinde hep beraber gülerdik. Rahmetli Hasan emmi, Gülüstan bacının kardesi vefat etmişti, biz Almanya'da iken. Abbas'a "sende ara Gülüstan bacıya taziye ver dedik. Abbas yok, ben onunla konuşamam gülerim," dedi. Buna rağmen biz ısrar ettik. O da mecbur kaldı aradı.  Telefonada rahmetli Gülüstan bacı çıktı. Telefonun sesi dışarıya açık. Abbasın ilk sözü: "Güsten bacııı..." oldu . Onunda "ne gurban," demeye eli varmadan Abbas burada, Gülüstan bacı orada, arkasından bizde Abbasın yanında, rahmetli Sultan abla ve evde ne kadar insan var ise gülmeye başladık, gülme krizine tutulduk, gözümüzden yaşlar geldi. Gülmeden konuşamadık. Rahmetlide kızıp, "ayıptır, bu ne biçim taziye verme" demedi. Makanı cennet olsun, hoş görülü bir insandı. )

Bir başka arkadaşım, corona bana bir şey etmez ben propolis, a,b,c ve alafabedeki bütün harlerin vitamileri ile mineralleri kullanıyorum diye sayıp döktü. Oysaki iki ay önce bir şey olmuş, corana onu 2-3 hafta eve hapis etmiş.

Aynı gerekçelerle öğünen oda arkadaşımın oğlu corona olmuş-35 yaş civarı. Birşey olmaz inşallah, olmayacak. İyi imiş. Yani propolis ve diğer gıda takviyeleri onu korumamış. Oda arkadaşımdan dolayı, corona ile mesafemiz iki metreye kadar düştü. İkinci testimizi bu gün(12/11/2020), yaptırdık. Sonuç negatif çıktı. Şimdi hatırınıza corona bu kadar yakınınıza geldi hala çalışıyor musunuz, diye bir soru gelmiştir? Buna da geçmişten bir anı  ile cevap vereyim.

(Oktay Aydoğan Fethiye Belediyesinde çalışırken bir sabah geldiki, boynu beli tutulmuş eğilip kalkamıyor, başını döndüremiyor. Hem üşütmüş, hemde sanırım bel ve boyun fıtığı var dı Oktay da. Oktay çalışacak gibi olmadığından izin alıp, doktora gitti. Doktor, gerekli olan ilaçları yazıp tavsiyelerini bildirmiş. Çalışacak gibi gözükmüyorsun, sana 4-5 günlük rapor yazayım, işyerine ver evinde dinlen ve ilaçlarını kullan, demiş. Oktay raporu istememiş. Doktor şaşarak sormuş, "neden" diye? Oktay "bizim orada raporu kabul etmezler," demiş. Doktor bunun üzerine hiddetlenerek: "Ne demek kabul etmezler, doktorun yazdığı raporu Cumhurbaşkanı dahi bozamaz" demiş. Doktor hiddetlenince  Oktayın dili biraz daha takılmış."Cumhurbaşkanı bozamaz ama; bi. bii. Bizim başkan bozar" demiş - nitekim bozuldu.)

Oktay konusundan bahsederken iki profserön bu gibi durumlar ile karşılaşınca sıksık söyledikleri, kurdukları cümle hatırıma geldi. Bu hocalar: "Bunları İngilizceye çeviremezsin. Onların dillerinde bu mantğı çevireceğin cümle yok. Okuyunca bu dili, mantığı anlayamazlar onlar," derlerdi.

Bir başka arkadaşımız hakıykaten dürüst, ihlaslı dini bütün bir Müslümandı. Her cümlesini "Rabbim ne derse o olur, ben O'na güvenir ve O'na sığınırım," ile bitirirdi. O Rabbine sığındı fakat, Rabbim bu arkadaşımı coronadan korumadı... O'nu hikmetinden elbette sual sorulmaz!.. Bütün coronalı arkadaşlarıma geçmiş olsun der acil şifalar dilerim.

Bir başka arkadaşımız, bana resmini koyduğum alıçları gösterdi. Ben bunları yiyorum, yemeklerden sonra üç öğün ve yatmadan önce iki tane, dedi. Bu "alıç" iddiasının takipçisi olacağım. Coronanın panzehirinin böylece büyük laboratuvarlarda yapılan çalışmalarda değil, bizim dağlarda olduğunu görceğiz(?!)

Psikoloğlar bu tür inançlarla yapılan deneyimlere, "plasebo etkisi" derler. Yani ne gıda takviyeleri, nede inanç coronaya parşı "plasebo etkisi" oluşturabildi.

Şimdi bazı tedbirlilik düzeyi yüksek arkadadalarım çift maske takıyor. Rahmetli Vahap ÇEVİKER için taziye vermeye Aksoğ abla gile gittiğimde Sarı abi maskesizdi, bende; fakat Aksoğ abla hem Sarı abinin, hem benim ve hem de kendisinin yerine biri fıstık yeşili, üzerine biri kar beyazı, onunda üzerine deniz mavisi olmak üzere üç kat maskesini takmış, ben ordan ayrılana kadarda hiç çıkarmadı. Güzelde yakıştırmış, kurula kurula otorup, konuşuyordu. Ben hala merak ediyorum, Aksoğ abla üç kat maske ile nasıl nefes alıyordu diye? Demek ki alınabiliyormuş. İnşallah Aksoğ ablaya gözümüz değmez.

Bir araştırmaya göre, ülkemiz insanının %10'u corona bana bir şey etmez; %20-25 arası ise corona bana bulaşmaz diye düşünürmüş. Tabii buna düşünce ve düşünce dediğini dile getiren kafaya da kafa denirse. Aşı ha çıktı ha çıkacak deniyor. İnsanlığa büyük fayadalar sağlamakta olan aşıların kimi 7-8, kimi10-15- kimileride 15-20 yıllık araştırma ve denemeler sonucunda bulunup piyasaya sürülmüştür. Teknoloji gelişti deniyor; fakat insan hala aynı insan. Aşı uzun olmayan bir sürede piyasaya sürülecek gibi gözükmekte; fakat terazinin bir kefesinde milyarlarca dozluk ticaret ve diğer kefesinde insanların kısa süreli rahatlığı ve uzun süreli sağlık sorunu riski var.

Bu hafta Cumhurbaşlığı Covitle Mücadele için Kamu çalışanlarına dair ek tedbirleri içeren bir genelge yayınladı. Bu genelgeye göre, kronik rahasızlığı olanlar evde kalacak ve bunlar idari izinli sayılacak. Küçük çocuğu olan anneler evden çalışacak ve yasal olarak bu çalışmalar işe devam etme olarak kabul görecek. Diğer çalışanlar ise mümkünse evde çalışacak ve değilse birer haftalık dönüşümle esnek çalışacak. Yani, benzer işi yapanlar nöbetleşerek, bir hafta ben bir hafta diğeri şeklinde. Bakalım bu kararınuygulaması ne olacak?

Bir üstat:"bilim, insanlığın ortak mirasıdır," diyor. İnsan aklı binbir çeşit hatalar yapabilmekte; fakat yine aklı sayesinde kendi yarattığı problemleri çözebilmektedir. Bilimi ise insan aklı yapar. İnsan aklının ise uzun vadede insanlığın yararına olan buluşlara, çözümlere imza atacağını ümit ediyoruz.